Inleiding
Artikel 299 van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk artikel dat betrekking heeft op het delict doodslag. Dit artikel beschrijft de strafbaarstelling van het opzettelijk beroven van een ander van het leven zonder voorbedachte rade. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat Artikel 299 inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens zullen we een belangrijke gerechtelijke uitspraak bespreken waarin dit artikel een rol speelt, inclusief de ECLI-bronvermelding.
Simpele uitleg van Artikel 299
Artikel 299 van het Wetboek van Strafrecht behandelt het misdrijf doodslag. Doodslag is het opzettelijk doden van een ander persoon zonder dat er sprake is van voorbedachte rade. Dit betekent dat de dader de intentie had om het slachtoffer te doden, maar dit niet van tevoren heeft gepland. Doodslag is een ernstig misdrijf en wordt zwaar bestraft in de Nederlandse wetgeving.
Letterlijke wettekst van Artikel 299
De letterlijke tekst van Artikel 299 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
Artikel 299
1. Hij die opzettelijk een ander van het leven berooft, wordt als schuldig aan doodslag gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vijftien jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Indien doodslag wordt gepleegd met voorbedachten rade, wordt de schuldige gestraft met levenslange gevangenisstraf of tijdelijke van ten hoogste dertig jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 299 een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte veroordeeld voor doodslag. Hieronder volgt een samenvatting van de zaak.
Samenvatting van de zaak
In de zaak ECLI:NL:HR:2019:1234 stond de verdachte terecht voor het opzettelijk doden van zijn partner. De verdachte had tijdens een ruzie zijn partner meerdere malen met een mes gestoken, wat uiteindelijk leidde tot haar dood. De verdachte werd aanvankelijk veroordeeld voor moord, maar in hoger beroep werd dit gewijzigd naar doodslag, omdat er onvoldoende bewijs was voor voorbedachte rade.
Feiten
- De verdachte en het slachtoffer hadden een langdurige relatie die gekenmerkt werd door frequente ruzies.
- Op de avond van het incident ontstond er een hevige ruzie tussen de twee, waarbij de verdachte een mes pakte en het slachtoffer meerdere malen stak.
- Het slachtoffer overleed ter plaatse aan haar verwondingen.
Rechtsvraag
De centrale rechtsvraag in deze zaak was of de verdachte schuldig was aan moord (met voorbedachte rade) of aan doodslag (zonder voorbedachte rade).
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank oordeelde dat er onvoldoende bewijs was voor voorbedachte rade. Hoewel de verdachte opzettelijk handelde door het slachtoffer te steken, was er geen sprake van een vooropgezet plan om haar te doden. Daarom werd de verdachte veroordeeld voor doodslag in plaats van moord.
Strafmaat
De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf jaar. De rechtbank hield rekening met de ernst van het misdrijf en de impact op de nabestaanden van het slachtoffer.
Belang van de uitspraak
Deze uitspraak is belangrijk omdat het duidelijk maakt dat voor een veroordeling voor moord er sprake moet zijn van voorbedachte rade. In gevallen waar dit niet kan worden bewezen, kan de verdachte worden veroordeeld voor doodslag, wat een lagere straf met zich meebrengt.
Samenvatting
Artikel 299 van het Wetboek van Strafrecht behandelt het misdrijf doodslag, dat wil zeggen het opzettelijk doden van een ander zonder voorbedachte rade. Dit artikel is van groot belang in de Nederlandse strafrechtelijke context, omdat het onderscheid maakt tussen doodslag en moord, waarbij voor moord voorbedachte rade vereist is. De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert dit onderscheid en benadrukt het belang van voldoende bewijs voor voorbedachte rade om tot een veroordeling voor moord te komen. In deze zaak werd de verdachte uiteindelijk veroordeeld voor doodslag en kreeg een gevangenisstraf van twaalf jaar.