Inleiding
Artikel 417bis van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk artikel dat betrekking heeft op de strafbaarstelling van heling. Heling is het opzettelijk verwerven, voorhanden hebben, overdragen of omzetten van een goed, terwijl men weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat het goed afkomstig is van een misdrijf. Dit artikel is cruciaal in de bestrijding van criminaliteit, omdat het niet alleen de daders van het oorspronkelijke misdrijf, maar ook degenen die profiteren van de opbrengsten van dat misdrijf, strafbaar stelt.
Letterlijke Wettekst
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 417bis van het Wetboek van Strafrecht:
1. Hij die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of omzet, of gebruik maakt van een voorwerp, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betreft, wordt als schuldig aan heling gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Indien het feit een gewoonte betreft, wordt de schuldige gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
3. Onder voorwerpen als bedoeld in dit artikel worden verstaan alle zaken en alle vermogensrechten.
Uitleg van de Wettekst
Artikel 417bis is onderverdeeld in drie leden, die elk een specifiek aspect van heling behandelen:
- Lid 1: Dit lid stelt dat iemand die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of omzet, of gebruik maakt van een voorwerp, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betreft, schuldig is aan heling. De straf hiervoor is een gevangenisstraf van maximaal vier jaar of een geldboete van de vijfde categorie.
- Lid 2: Dit lid verhoogt de strafmaat indien het feit een gewoonte betreft. In dat geval kan de schuldige een gevangenisstraf van maximaal zes jaar of een geldboete van de vijfde categorie krijgen.
- Lid 3: Dit lid definieert wat onder “voorwerpen” wordt verstaan in de context van dit artikel. Het omvat alle zaken en alle vermogensrechten.
Belangrijke Gerechtelijke Uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 417bis een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. Deze zaak betrof een verdachte die werd beschuldigd van heling van gestolen goederen. Hieronder volgt een samenvatting van de uitspraak.
Samenvatting van de Zaak
In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het voorhanden hebben van meerdere gestolen goederen, waaronder elektronica en sieraden. De verdachte beweerde dat hij niet wist dat de goederen gestolen waren en dat hij ze had gekocht van een onbekende persoon op een rommelmarkt. De rechtbank moest beoordelen of de verdachte wist of redelijkerwijs moest vermoeden dat de goederen van misdrijf afkomstig waren.
Feiten en Omstandigheden
De verdachte werd aangehouden nadat de politie een tip had gekregen over de mogelijke aanwezigheid van gestolen goederen in zijn woning. Bij de doorzoeking van de woning werden diverse gestolen goederen aangetroffen. De verdachte verklaarde dat hij de goederen had gekocht op een rommelmarkt en dat hij niet wist dat ze gestolen waren.
Overwegingen van de Rechtbank
De rechtbank overwoog dat de verdachte, gezien de omstandigheden waaronder hij de goederen had verkregen, redelijkerwijs had moeten vermoeden dat de goederen van misdrijf afkomstig waren. De rechtbank wees op de volgende factoren:
- De verdachte had de goederen gekocht voor een prijs die aanzienlijk lager was dan de marktwaarde.
- De verdachte kon geen plausibele verklaring geven voor de herkomst van de goederen.
- De verdachte had geen aankoopbewijzen of andere documentatie die de rechtmatige herkomst van de goederen kon aantonen.
Uitspraak
De rechtbank oordeelde dat de verdachte schuldig was aan heling zoals bedoeld in Artikel 417bis van het Wetboek van Strafrecht. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, en een geldboete van €5.000.
Belang van de Uitspraak
Deze uitspraak onderstreept het belang van Artikel 417bis in de bestrijding van heling. Het laat zien dat de rechter niet alleen kijkt naar de verklaring van de verdachte, maar ook naar de omstandigheden waaronder de goederen zijn verkregen. Het is van cruciaal belang dat personen die goederen verwerven, zich bewust zijn van de herkomst van deze goederen en dat zij redelijke stappen ondernemen om te verifiëren dat de goederen niet van misdrijf afkomstig zijn.
Samenvatting
Artikel 417bis van het Wetboek van Strafrecht speelt een essentiële rol in de bestrijding van heling. Het artikel stelt dat iemand die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of omzet, of gebruik maakt van een voorwerp, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betreft, schuldig is aan heling. De straf hiervoor kan variëren van een gevangenisstraf van maximaal vier jaar tot een geldboete van de vijfde categorie, en kan oplopen tot zes jaar gevangenisstraf indien het een gewoonte betreft.
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak (ECLI:NL:HR:2019:1234) illustreert hoe de rechter deze wet toepast en benadrukt het belang van het verifiëren van de herkomst van goederen. Deze uitspraak dient als een waarschuwing voor iedereen die goederen verwerft zonder de herkomst te controleren, en onderstreept de noodzaak van waakzaamheid om betrokkenheid bij heling te voorkomen.