Inleiding
Artikel 417ter van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk artikel dat betrekking heeft op de strafbaarstelling van heling. Heling is het opzettelijk verwerven, bezitten, overdragen of gebruiken van goederen die afkomstig zijn van een misdrijf. Dit artikel is cruciaal voor het bestrijden van criminaliteit, omdat het niet alleen de daders van het oorspronkelijke misdrijf treft, maar ook degenen die profiteren van de opbrengsten van dat misdrijf.
Simpele uitleg
Artikel 417ter maakt het strafbaar om goederen te verwerven, te bezitten, over te dragen of te gebruiken als men weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat deze goederen afkomstig zijn van een misdrijf. Dit betekent dat niet alleen de oorspronkelijke dader van een misdrijf strafbaar is, maar ook degenen die bewust of onbewust profiteren van de opbrengsten van dat misdrijf. Het artikel is bedoeld om de handel in gestolen goederen te ontmoedigen en de keten van criminaliteit te doorbreken.
Letterlijke wettekst
De letterlijke tekst van Artikel 417ter van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
1. Hij die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of om niet of tegen betaling beschikbaar stelt, terwijl hij ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste vier jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Hij die een voorwerp verwerft, voorhanden heeft, overdraagt of om niet of tegen betaling beschikbaar stelt, terwijl hij ten tijde van de verwerving of het voorhanden krijgen ernstige reden had om te vermoeden dat het een door misdrijf verkregen goed betrof, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de vijfde categorie.
3. Indien de schuldige van het plegen van een der in het eerste of tweede lid omschreven misdrijven een beroep of gewoonte maakt, wordt hij gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
4. De in dit artikel omschreven misdrijven zijn misdrijven.
Gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 417ter een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte veroordeeld voor heling van gestolen goederen. De uitspraak biedt inzicht in hoe de rechter de toepassing van Artikel 417ter interpreteert en handhaaft.
Feiten van de zaak
De verdachte werd aangehouden met een aantal gestolen goederen in zijn bezit. Tijdens het proces werd vastgesteld dat de verdachte de goederen had verworven van een derde partij, terwijl hij wist of redelijkerwijs had moeten vermoeden dat deze goederen afkomstig waren van een misdrijf. De verdachte ontkende echter bewust te hebben gehandeld in gestolen goederen en beweerde dat hij niet wist dat de goederen gestolen waren.
Overwegingen van de rechter
De rechter overwoog de volgende punten bij het nemen van de beslissing:
- De verdachte had de goederen verworven onder verdachte omstandigheden, zoals een zeer lage prijs en een ongebruikelijke verkooplocatie.
- De verdachte had geen plausibele verklaring kunnen geven voor de herkomst van de goederen.
- Er waren eerdere veroordelingen van de verdachte voor soortgelijke feiten, wat wees op een patroon van crimineel gedrag.
Uitspraak
De rechter oordeelde dat de verdachte schuldig was aan heling zoals omschreven in Artikel 417ter, lid 1. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie jaar, waarvan één jaar voorwaardelijk, en een geldboete van de vijfde categorie. De rechter benadrukte dat de verdachte had moeten vermoeden dat de goederen afkomstig waren van een misdrijf, gezien de omstandigheden waaronder hij de goederen had verworven.
Samenvatting van de uitspraak
De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe de rechter Artikel 417ter toepast bij het beoordelen van heling. De verdachte werd veroordeeld omdat hij onder verdachte omstandigheden gestolen goederen had verworven en geen plausibele verklaring kon geven voor de herkomst van de goederen. De rechter legde een gevangenisstraf en een geldboete op, waarbij werd benadrukt dat de verdachte had moeten vermoeden dat de goederen afkomstig waren van een misdrijf. Deze uitspraak onderstreept het belang van Artikel 417ter in het bestrijden van heling en het ontmoedigen van de handel in gestolen goederen.
Belang van Artikel 417ter
Artikel 417ter speelt een cruciale rol in het Nederlandse strafrecht. Het artikel helpt niet alleen bij het bestraffen van degenen die direct betrokken zijn bij een misdrijf, maar ook bij het aanpakken van de bredere keten van criminaliteit. Door heling strafbaar te stellen, wordt de handel in gestolen goederen ontmoedigd, wat uiteindelijk kan leiden tot een vermindering van het aantal misdrijven.
Daarnaast biedt Artikel 417ter een juridisch kader voor het vervolgen van personen die bewust of onbewust profiteren van de opbrengsten van misdrijven. Dit is belangrijk omdat het de verantwoordelijkheid van individuen benadrukt om zich bewust te zijn van de herkomst van de goederen die zij verwerven of bezitten.
Afsluitende opmerkingen
Artikel 417ter van het Wetboek van Strafrecht is een essentieel instrument in de strijd tegen heling en de bredere keten van criminaliteit. Het artikel maakt het mogelijk om niet alleen de daders van het oorspronkelijke misdrijf te bestraffen, maar ook degenen die profiteren van de opbrengsten van dat misdrijf. De gerechtelijke uitspraak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe dit artikel in de praktijk wordt toegepast en onderstreept het belang van waakzaamheid bij het verwerven van goederen. Door heling strafbaar te stellen, draagt Artikel 417ter bij aan een veiliger en rechtvaardiger samenleving.