Artikel 37i van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat zich richt op de plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis. Dit artikel biedt de juridische basis voor het opleggen van een maatregel aan personen die een strafbaar feit hebben gepleegd, maar die vanwege een psychische stoornis niet volledig toerekeningsvatbaar zijn. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van Artikel 37i, gevolgd door de letterlijke wettekst en een samenvatting van een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 37i
Artikel 37i van het Wetboek van Strafrecht regelt de mogelijkheid om een persoon die een strafbaar feit heeft gepleegd en lijdt aan een psychische stoornis, te plaatsen in een psychiatrisch ziekenhuis. Deze maatregel kan worden opgelegd als de rechter van mening is dat de veiligheid van anderen of de algemene veiligheid van personen of goederen dit vereist. De maatregel is bedoeld om de betrokkene de nodige zorg en behandeling te bieden, terwijl tegelijkertijd de samenleving wordt beschermd tegen mogelijk gevaarlijk gedrag.
De maatregel kan voor een periode van maximaal één jaar worden opgelegd, maar kan worden verlengd als de omstandigheden dit vereisen. De rechter kan ook voorwaarden stellen aan de maatregel, zoals verplichte behandeling of begeleiding. Het doel is om de betrokkene te helpen herstellen en te voorkomen dat hij of zij opnieuw strafbare feiten pleegt.
Letterlijke wettekst van Artikel 37i
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 37i van het Wetboek van Strafrecht:
1. Indien bij de verdachte ten tijde van het begaan van het feit een gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke stoornis van de geestvermogens bestond, kan de rechter gelasten dat hij in een psychiatrisch ziekenhuis wordt geplaatst, indien hij van oordeel is dat de veiligheid van anderen, dan wel de algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van die maatregel eist.
2. De maatregel van plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis wordt opgelegd voor de tijd van een jaar.
3. De rechter kan bij het geven van de last tot plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis bevelen dat de maatregel dadelijk uitvoerbaar is.
4. De rechter kan bij het geven van de last tot plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis bevelen dat de maatregel niet ten uitvoer zal worden gelegd dan nadat een bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte is opgeheven.
5. De rechter kan bij het geven van de last tot plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis bevelen dat de maatregel niet ten uitvoer zal worden gelegd dan nadat een bevel tot voorlopige hechtenis van de verdachte is opgeheven.
Samenvatting van een belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 37i een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte veroordeeld voor een ernstig geweldsdelict, maar uit psychiatrisch onderzoek bleek dat hij leed aan een ernstige psychische stoornis. De rechter moest beslissen of de verdachte in een psychiatrisch ziekenhuis geplaatst moest worden op grond van Artikel 37i.
Feiten van de zaak
De verdachte had een gewelddadige aanval gepleegd op een willekeurige voorbijganger. Tijdens de rechtszitting werd duidelijk dat de verdachte leed aan schizofrenie en dat hij tijdens de aanval psychotisch was. De deskundigen adviseerden plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis om de verdachte de nodige behandeling te bieden en om de samenleving te beschermen tegen mogelijk toekomstig gevaarlijk gedrag.
Overwegingen van de rechter
De rechter overwoog de volgende punten bij het nemen van de beslissing:
- De ernst van het gepleegde delict en de impact op het slachtoffer.
- De psychische toestand van de verdachte ten tijde van het delict.
- De adviezen van de deskundigen over de noodzaak van behandeling en de risico’s voor de samenleving.
- De mogelijkheid van recidive zonder adequate behandeling.
Op basis van deze overwegingen kwam de rechter tot de conclusie dat de veiligheid van anderen en de algemene veiligheid van personen en goederen het opleggen van de maatregel van plaatsing in een psychiatrisch ziekenhuis eiste. De rechter legde de maatregel op voor de maximale duur van één jaar, zoals bepaald in Artikel 37i, en beval dat de maatregel dadelijk uitvoerbaar was.
Uitspraak
De rechter besloot de verdachte te plaatsen in een psychiatrisch ziekenhuis voor de duur van één jaar. De maatregel werd onmiddellijk uitvoerbaar verklaard, wat betekende dat de verdachte direct na de uitspraak naar het psychiatrisch ziekenhuis werd overgebracht. De rechter benadrukte dat deze maatregel noodzakelijk was om de verdachte de benodigde zorg en behandeling te bieden en om de samenleving te beschermen tegen mogelijk toekomstig gevaarlijk gedrag.
Belang van de uitspraak
Deze uitspraak onderstreept het belang van Artikel 37i in het Nederlandse strafrecht. Het artikel biedt een juridisch kader voor het plaatsen van personen met een psychische stoornis in een psychiatrisch ziekenhuis, wat zowel de betrokkene als de samenleving ten goede komt. De uitspraak laat zien hoe de rechter de verschillende factoren afweegt bij het nemen van een beslissing en hoe de maatregel kan bijdragen aan de veiligheid en het welzijn van alle betrokkenen.
Samenvatting
Artikel 37i van het Wetboek van Strafrecht speelt een cruciale rol in het Nederlandse strafrechtssysteem door een maatregel te bieden voor de plaatsing van personen met een psychische stoornis in een psychiatrisch ziekenhuis. Deze maatregel kan worden opgelegd als de veiligheid van anderen of de algemene veiligheid van personen of goederen dit vereist. De maatregel is bedoeld om de betrokkene de nodige zorg en behandeling te bieden, terwijl tegelijkertijd de samenleving wordt beschermd tegen mogelijk gevaarlijk gedrag.
De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe de rechter deze maatregel toepast en welke overwegingen een rol spelen bij het nemen van de beslissing. De uitspraak benadrukt het belang van Artikel 37i in het bieden van een juridisch kader voor de behandeling van personen met een psychische stoornis die strafbare feiten hebben gepleegd, en hoe deze maatregel bijdraagt aan de veiligheid en het welzijn van zowel de betrokkene als de samenleving.