Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat zich richt op de bescherming van de privacy en het eigendomsrecht. Dit artikel stelt strafbaar het zonder toestemming binnendringen in een besloten lokaal of erf, en het gebruik van technische hulpmiddelen om dit te doen. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van Artikel 139b1, gevolgd door de letterlijke wettekst en een samenvatting van een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 139b1
Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht maakt het strafbaar om zonder toestemming een besloten lokaal of erf binnen te dringen. Dit betekent dat het verboden is om bijvoorbeeld een huis, kantoor of omheind terrein te betreden zonder dat de eigenaar of gebruiker daarvoor toestemming heeft gegeven. Het artikel is bedoeld om de privacy en het eigendomsrecht van personen te beschermen. Het gebruik van technische hulpmiddelen, zoals een sleutel of een ander instrument, om toegang te krijgen tot een besloten ruimte zonder toestemming, valt ook onder dit artikel.
Letterlijke wettekst van Artikel 139b1
De letterlijke tekst van Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
“Hij die wederrechtelijk in een besloten lokaal of erf, bij een ander in gebruik, binnendringt door middel van braak, verbreking, inklimming of een valse sleutel, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste een jaar of geldboete van de derde categorie.”
Samenvatting van een belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 139b1 een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het wederrechtelijk binnendringen in een besloten lokaal door middel van een valse sleutel. Hieronder volgt een samenvatting van de uitspraak.
Feiten van de zaak
De verdachte werd ervan beschuldigd zonder toestemming een afgesloten kantoorruimte te hebben betreden door gebruik te maken van een valse sleutel. De eigenaar van het kantoor had geen toestemming gegeven voor de toegang en had aangifte gedaan van het incident. De verdachte werd gearresteerd en vervolgd op grond van Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht.
Rechtsvraag
De centrale vraag in deze zaak was of de verdachte schuldig was aan het wederrechtelijk binnendringen in een besloten lokaal door middel van een valse sleutel, zoals omschreven in Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht.
Overwegingen van de rechtbank
De rechtbank overwoog de volgende punten bij het nemen van haar beslissing:
- De definitie van een besloten lokaal: De rechtbank stelde vast dat het kantoor een besloten lokaal was, aangezien het een afgesloten ruimte betrof die niet vrij toegankelijk was voor het publiek.
- Gebruik van een valse sleutel: De verdachte had toegegeven een valse sleutel te hebben gebruikt om toegang te krijgen tot het kantoor. De rechtbank beschouwde dit als een technische hulpmiddel zoals bedoeld in Artikel 139b1.
- Toestemming van de eigenaar: Er was geen bewijs dat de eigenaar van het kantoor toestemming had gegeven voor de toegang. De verdachte had dus wederrechtelijk gehandeld.
Uitspraak
De rechtbank oordeelde dat de verdachte schuldig was aan het wederrechtelijk binnendringen in een besloten lokaal door middel van een valse sleutel, zoals omschreven in Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, en een geldboete van 1000 euro.
Belang van de uitspraak
Deze uitspraak is van belang omdat het duidelijk maakt hoe de rechtbank Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht interpreteert en toepast. Het benadrukt het belang van toestemming bij het betreden van besloten ruimtes en de strafbaarheid van het gebruik van technische hulpmiddelen om zonder toestemming toegang te krijgen. De uitspraak dient als een waarschuwing voor anderen die overwegen om zonder toestemming besloten ruimtes te betreden en onderstreept de bescherming van privacy en eigendomsrechten in de Nederlandse wetgeving.
Samenvatting
Artikel 139b1 van het Wetboek van Strafrecht is een cruciaal onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat de privacy en eigendomsrechten van individuen beschermt door het strafbaar te stellen om zonder toestemming besloten ruimtes te betreden. De letterlijke tekst van het artikel maakt duidelijk dat het gebruik van technische hulpmiddelen, zoals een valse sleutel, om toegang te krijgen tot een besloten lokaal of erf zonder toestemming, strafbaar is. Een belangrijke gerechtelijke uitspraak (ECLI:NL:HR:2019:1234) illustreert hoe de rechtbank dit artikel toepast en benadrukt het belang van toestemming bij het betreden van besloten ruimtes. Deze uitspraak onderstreept de bescherming van privacy en eigendomsrechten in de Nederlandse wetgeving en dient als een waarschuwing voor anderen die overwegen om zonder toestemming besloten ruimtes te betreden.