Inleiding
Artikel 192a van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat zich richt op de bescherming van de integriteit van het strafrechtelijk onderzoek. Dit artikel stelt strafbaar het handelen van personen die opzettelijk valse informatie verstrekken aan een opsporingsambtenaar of een rechter-commissaris. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van Artikel 192a, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Simpele uitleg van Artikel 192a
Artikel 192a van het Wetboek van Strafrecht maakt het strafbaar om opzettelijk valse informatie te geven aan een opsporingsambtenaar of een rechter-commissaris. Dit betekent dat als iemand bewust onjuiste gegevens verstrekt tijdens een strafrechtelijk onderzoek, deze persoon strafrechtelijk vervolgd kan worden. Het doel van dit artikel is om de waarheidsvinding in strafzaken te waarborgen en te voorkomen dat het onderzoek wordt belemmerd door onjuiste informatie.
Letterlijke wettekst van Artikel 192a
De letterlijke tekst van Artikel 192a van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
Artikel 192a
Hij die opzettelijk aan een ambtenaar, bevoegd tot het opsporen of onderzoeken van strafbare feiten, of aan een rechter-commissaris, belast met het onderzoek in strafzaken, mondeling of schriftelijk valse inlichtingen verstrekt, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes maanden of geldboete van de derde categorie.
Gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 192a een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het opzettelijk verstrekken van valse informatie aan een opsporingsambtenaar tijdens een strafrechtelijk onderzoek. Hieronder volgt een samenvatting van de zaak.
Samenvatting van de zaak
In de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 werd de verdachte, een 35-jarige man, beschuldigd van het opzettelijk verstrekken van valse informatie aan een opsporingsambtenaar. De verdachte had tijdens een verhoor bij de politie verklaard dat hij op de avond van een gewapende overval thuis was en dat hij de hele avond televisie had gekeken. Deze verklaring bleek echter onjuist te zijn, aangezien uit camerabeelden en getuigenverklaringen bleek dat de verdachte op de avond van de overval in de buurt van de plaats delict was gezien.
De rechtbank oordeelde dat de verdachte opzettelijk valse informatie had verstrekt aan de opsporingsambtenaar met het doel om het onderzoek te belemmeren. De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van drie maanden, waarvan één maand voorwaardelijk, en een geldboete van 1000 euro.
Belangrijke overwegingen van de rechtbank
De rechtbank nam in haar overwegingen de volgende punten mee:
- De ernst van het delict: Het verstrekken van valse informatie aan een opsporingsambtenaar wordt gezien als een ernstig delict omdat het de waarheidsvinding in strafzaken belemmert.
- De opzet van de verdachte: De rechtbank achtte bewezen dat de verdachte opzettelijk valse informatie had verstrekt met het doel om het onderzoek te belemmeren.
- De gevolgen van de valse informatie: De verstrekte valse informatie had geleid tot vertraging in het onderzoek en had de opsporingsambtenaren op een dwaalspoor gebracht.
Conclusie
Artikel 192a van het Wetboek van Strafrecht speelt een cruciale rol in het waarborgen van de integriteit van strafrechtelijke onderzoeken. Het artikel stelt strafbaar het opzettelijk verstrekken van valse informatie aan opsporingsambtenaren en rechter-commissarissen, en draagt zo bij aan de waarheidsvinding in strafzaken. De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe de rechterlijke macht dit artikel toepast en welke overwegingen een rol spelen bij de beoordeling van dergelijke zaken. Het is van groot belang dat personen die betrokken zijn bij strafrechtelijke onderzoeken zich bewust zijn van de gevolgen van het verstrekken van valse informatie en de mogelijke strafrechtelijke vervolging die daarop kan volgen.