Artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat zich richt op de strafbaarstelling van bepaalde gedragingen met betrekking tot het gebruik van valse of vervalste documenten. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat Artikel 438 inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens zullen we een samenvatting geven van een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 438
Artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht maakt het strafbaar om valse of vervalste documenten te gebruiken alsof ze echt en onvervalst zijn. Dit betekent dat als iemand een document vervalst of een vals document gebruikt om bijvoorbeeld een voordeel te behalen of iemand anders te misleiden, deze persoon strafbaar is volgens dit artikel. Het doel van dit artikel is om de integriteit van documenten te waarborgen en fraude te bestrijden.
Letterlijke wettekst van Artikel 438
De letterlijke tekst van Artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
Artikel 438
Hij die opzettelijk gebruik maakt van een vals of vervalst geschrift als ware het echt en onvervalst, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie, indien het geschrift bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen.
Samenvatting van een belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 438 een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het gebruik van een vervalst diploma om een baan te verkrijgen. Hieronder volgt een samenvatting van de uitspraak.
Feiten van de zaak
De verdachte had een vervalst diploma overgelegd bij een sollicitatie voor een functie als verpleegkundige. Het diploma was zogenaamd afgegeven door een erkende onderwijsinstelling, maar bleek bij nader onderzoek vals te zijn. De verdachte had het diploma gebruikt om de werkgever te misleiden en de baan te verkrijgen.
Rechtsvraag
De centrale vraag in deze zaak was of de verdachte zich schuldig had gemaakt aan het opzettelijk gebruik maken van een vals of vervalst geschrift als ware het echt en onvervalst, zoals bedoeld in Artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht.
Overwegingen van de rechtbank
De rechtbank overwoog dat het overleggen van een vervalst diploma bij een sollicitatie duidelijk valt onder het gebruik maken van een vals geschrift. De verdachte had het diploma opzettelijk gebruikt om de werkgever te misleiden en een baan te verkrijgen waarvoor hij niet gekwalificeerd was. De rechtbank stelde vast dat het diploma bestemd was om tot bewijs van een feit te dienen, namelijk de kwalificaties van de sollicitant.
Uitspraak
De rechtbank achtte de verdachte schuldig aan het gebruik maken van een vals geschrift en veroordeelde hem tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, en een geldboete van de vijfde categorie. De rechtbank benadrukte het belang van de integriteit van documenten en de noodzaak om fraude te bestrijden.
Belang van de uitspraak
Deze uitspraak onderstreept het belang van Artikel 438 in het waarborgen van de betrouwbaarheid van documenten en het bestrijden van fraude. Het gebruik van valse of vervalste documenten kan ernstige gevolgen hebben, niet alleen voor de direct betrokkenen, maar ook voor de samenleving als geheel. Door strenge straffen op te leggen, wordt een duidelijk signaal afgegeven dat dergelijke gedragingen niet worden getolereerd.
Samenvatting
Artikel 438 van het Wetboek van Strafrecht speelt een cruciale rol in de bestrijding van fraude en het waarborgen van de integriteit van documenten. Het artikel maakt het strafbaar om opzettelijk gebruik te maken van valse of vervalste geschriften als ware ze echt en onvervalst. De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe dit artikel in de praktijk wordt toegepast en benadrukt het belang van strenge straffen om dergelijke gedragingen te ontmoedigen. Door de integriteit van documenten te waarborgen, draagt Artikel 438 bij aan het vertrouwen in de rechtsorde en de samenleving als geheel.