Artikel 14fa van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse strafwetgeving. Dit artikel behandelt de voorwaarden en procedures rondom de herroeping van een voorwaardelijke invrijheidstelling. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat Artikel 14fa inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 14fa
Artikel 14fa regelt de herroeping van een voorwaardelijke invrijheidstelling. Dit betekent dat als iemand voorwaardelijk is vrijgelaten uit de gevangenis, maar zich niet aan de voorwaarden houdt, de rechter kan beslissen om deze voorwaardelijke invrijheidstelling in te trekken. De persoon moet dan de rest van zijn straf alsnog uitzitten. Dit artikel is bedoeld om ervoor te zorgen dat veroordeelden zich aan de opgelegde voorwaarden houden en om de samenleving te beschermen tegen recidive.
Letterlijke wettekst van Artikel 14fa
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 14fa van het Wetboek van Strafrecht:
1. De rechter die de zaak in eerste aanleg heeft behandeld, kan op vordering van het openbaar ministerie de voorwaardelijke invrijheidstelling herroepen indien de veroordeelde:
- a. zich niet aan de voorwaarden heeft gehouden;
- b. een nieuw strafbaar feit heeft gepleegd;
- c. zich onttrekt aan het toezicht of de begeleiding die hem in het kader van de voorwaardelijke invrijheidstelling is opgelegd.
2. De vordering tot herroeping wordt behandeld door de rechter-commissaris in strafzaken van de rechtbank die de zaak in eerste aanleg heeft behandeld.
3. De rechter-commissaris beslist zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk binnen veertien dagen na de indiening van de vordering.
4. Tegen de beslissing van de rechter-commissaris staat geen hoger beroep open.
Belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 14fa een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de voorwaardelijke invrijheidstelling van een veroordeelde herroepen omdat hij zich niet aan de voorwaarden had gehouden. Hieronder volgt een samenvatting van deze uitspraak.
Samenvatting van de uitspraak
In de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 stond de veroordeelde, hierna aangeduid als de verdachte, terecht voor het niet naleven van de voorwaarden die waren gesteld bij zijn voorwaardelijke invrijheidstelling. De verdachte was eerder veroordeeld voor een ernstig geweldsdelict en had een deel van zijn straf in detentie doorgebracht. Bij zijn voorwaardelijke invrijheidstelling waren strikte voorwaarden opgelegd, waaronder een meldplicht bij de reclassering en een verbod op contact met het slachtoffer.
Na zijn vrijlating bleek dat de verdachte zich niet aan deze voorwaarden had gehouden. Hij had meerdere afspraken met de reclassering gemist en was in de buurt van het slachtoffer gezien. Het openbaar ministerie diende daarop een vordering in tot herroeping van de voorwaardelijke invrijheidstelling op grond van Artikel 14fa.
De rechter-commissaris in strafzaken van de rechtbank die de zaak in eerste aanleg had behandeld, beoordeelde de vordering. De rechter-commissaris stelde vast dat de verdachte inderdaad de voorwaarden had geschonden en besloot de voorwaardelijke invrijheidstelling te herroepen. De verdachte moest de resterende duur van zijn straf alsnog uitzitten.
De verdachte ging in cassatie bij de Hoge Raad, maar de Hoge Raad oordeelde dat de beslissing van de rechter-commissaris in overeenstemming was met de wet en de feiten. De Hoge Raad benadrukte dat de voorwaarden bij een voorwaardelijke invrijheidstelling strikt moeten worden nageleefd en dat herroeping een passend middel is om naleving af te dwingen en de samenleving te beschermen.
Samenvatting
Artikel 14fa van het Wetboek van Strafrecht speelt een cruciale rol in het handhaven van de voorwaarden bij voorwaardelijke invrijheidstelling. Het biedt de mogelijkheid om deze invrijheidstelling te herroepen als de veroordeelde zich niet aan de voorwaarden houdt, een nieuw strafbaar feit pleegt, of zich onttrekt aan toezicht of begeleiding. De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe dit artikel in de praktijk wordt toegepast en onderstreept het belang van naleving van de gestelde voorwaarden.