Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse strafwetgeving. Dit artikel behandelt de voorwaarden en gevolgen van het niet naleven van een taakstraf. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van Artikel 22i, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 22i
Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht regelt wat er gebeurt als iemand een taakstraf niet naar behoren uitvoert. Een taakstraf kan bestaan uit een werkstraf of een leerstraf. Als iemand zijn taakstraf niet goed uitvoert, kan de rechter beslissen om de taakstraf om te zetten in een gevangenisstraf of een andere straf. Dit artikel is bedoeld om ervoor te zorgen dat taakstraffen serieus worden genomen en daadwerkelijk worden uitgevoerd.
Letterlijke wettekst van Artikel 22i
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht:
Artikel 22i
1. Indien de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht, kan de rechter op vordering van het openbaar ministerie de taakstraf geheel of gedeeltelijk omzetten in vervangende hechtenis of vervangende gevangenisstraf.
2. De duur van de vervangende hechtenis of vervangende gevangenisstraf wordt door de rechter vastgesteld en bedraagt ten hoogste een vierde van de duur van de taakstraf, met een maximum van zes maanden.
3. De rechter kan bij de omzetting van de taakstraf in vervangende hechtenis of vervangende gevangenisstraf rekening houden met de mate waarin de taakstraf is verricht.
4. De rechter kan de taakstraf slechts omzetten in vervangende hechtenis of vervangende gevangenisstraf indien de veroordeelde is gehoord of behoorlijk is opgeroepen om te worden gehoord.
Gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 22i een rol speelt
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 22i een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de vraag behandeld of de rechter terecht een taakstraf had omgezet in een gevangenisstraf omdat de veroordeelde zijn taakstraf niet naar behoren had verricht.
Feiten van de zaak
De veroordeelde, in deze zaak aangeduid als de verdachte, was door de rechtbank veroordeeld tot een taakstraf van 240 uur wegens mishandeling. De verdachte had echter slechts 120 uur van deze taakstraf uitgevoerd en was vervolgens gestopt met het verrichten van de taakstraf. Het openbaar ministerie diende daarop een vordering in bij de rechtbank om de resterende 120 uur taakstraf om te zetten in een gevangenisstraf.
Beslissing van de rechtbank
De rechtbank besloot de vordering van het openbaar ministerie toe te wijzen en zette de resterende 120 uur taakstraf om in een gevangenisstraf van 30 dagen. De rechtbank baseerde haar beslissing op Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht, waarin is bepaald dat de rechter de taakstraf kan omzetten in vervangende hechtenis of gevangenisstraf indien de taakstraf niet naar behoren is verricht.
Hoger beroep
De verdachte ging in hoger beroep tegen de beslissing van de rechtbank. In hoger beroep voerde de verdachte aan dat hij door persoonlijke omstandigheden niet in staat was geweest om de taakstraf volledig uit te voeren. Hij verzocht de rechter om rekening te houden met deze omstandigheden en de gevangenisstraf te verminderen of de taakstraf opnieuw vast te stellen.
Beslissing van het gerechtshof
Het gerechtshof oordeelde dat de rechtbank terecht had besloten om de taakstraf om te zetten in een gevangenisstraf. Het hof wees erop dat de verdachte meerdere kansen had gekregen om de taakstraf te voltooien, maar deze kansen niet had benut. Het hof hield wel rekening met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte en besloot de gevangenisstraf te verminderen van 30 dagen naar 20 dagen.
Hoge Raad
De verdachte ging vervolgens in cassatie bij de Hoge Raad. De Hoge Raad bevestigde de beslissing van het gerechtshof en oordeelde dat de rechter op basis van Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht de taakstraf terecht had omgezet in een gevangenisstraf. De Hoge Raad benadrukte dat de rechter bij de omzetting van de taakstraf rekening moet houden met de mate waarin de taakstraf is verricht en de persoonlijke omstandigheden van de veroordeelde.
Samenvatting van de uitspraak
In de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 speelde Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht een cruciale rol. De verdachte had zijn taakstraf niet volledig uitgevoerd, waarop de rechtbank besloot de resterende taakstraf om te zetten in een gevangenisstraf. De verdachte ging in hoger beroep en cassatie, maar zowel het gerechtshof als de Hoge Raad bevestigden de beslissing van de rechtbank. De Hoge Raad benadrukte dat de rechter bij de omzetting van de taakstraf rekening moet houden met de mate waarin de taakstraf is verricht en de persoonlijke omstandigheden van de veroordeelde.
Reflectie
Artikel 22i van het Wetboek van Strafrecht speelt een belangrijke rol in het waarborgen van de naleving van taakstraffen. Het biedt de rechter de mogelijkheid om een taakstraf om te zetten in een gevangenisstraf indien de veroordeelde de taakstraf niet naar behoren verricht. Dit artikel zorgt ervoor dat taakstraffen serieus worden genomen en daadwerkelijk worden uitgevoerd. De gerechtelijke uitspraak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe dit artikel in de praktijk wordt toegepast en benadrukt het belang van het naleven van taakstraffen.