Inleiding
Artikel 24d van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse strafwetgeving. Dit artikel behandelt de mogelijkheid van de rechter om een geldboete op te leggen als bijkomende straf. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van Artikel 24d, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt, inclusief de ECLI-bronvermelding.
Simpele uitleg van Artikel 24d
Artikel 24d van het Wetboek van Strafrecht geeft de rechter de bevoegdheid om een geldboete op te leggen als bijkomende straf naast andere straffen, zoals gevangenisstraf of taakstraf. Dit betekent dat de rechter niet beperkt is tot het opleggen van één soort straf, maar meerdere straffen kan combineren om zo een passende sanctie te geven voor het gepleegde delict. De hoogte van de geldboete kan variëren en is afhankelijk van de ernst van het delict en de financiële situatie van de veroordeelde.
Letterlijke wettekst van Artikel 24d
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 24d van het Wetboek van Strafrecht:
Artikel 24d
1. De rechter kan, indien hij een geldboete oplegt, tevens bevelen dat de veroordeelde, indien volledige betaling noch verhaal volgt, een taakstraf zal verrichten van ten minste één uur en ten hoogste tweehonderdveertig uren.
2. De rechter kan, indien hij een geldboete oplegt, tevens bevelen dat de veroordeelde, indien volledige betaling noch verhaal volgt, een vervangende hechtenis zal ondergaan van ten minste één dag en ten hoogste één jaar.
3. De rechter kan, indien hij een geldboete oplegt, tevens bevelen dat de veroordeelde, indien volledige betaling noch verhaal volgt, een combinatie van taakstraf en vervangende hechtenis zal ondergaan, met dien verstande dat de duur van de taakstraf en de vervangende hechtenis tezamen niet meer bedraagt dan hetgeen in het eerste en tweede lid is bepaald.
Gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 24d een rol speelt
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 24d een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte veroordeeld voor meerdere strafbare feiten, waaronder diefstal en vernieling. De rechter legde een gevangenisstraf op van zes maanden en een geldboete van €1.000. Daarnaast werd op basis van Artikel 24d bepaald dat de verdachte, indien hij de geldboete niet zou betalen, een taakstraf van 100 uur zou moeten verrichten.
Samenvatting van de uitspraak
In de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 werd de verdachte schuldig bevonden aan diefstal en vernieling. De rechter legde een gevangenisstraf van zes maanden op, wat een gebruikelijke straf is voor dergelijke misdrijven. Daarnaast werd een geldboete van €1.000 opgelegd. De rechter maakte gebruik van de bevoegdheid die Artikel 24d biedt om een bijkomende straf op te leggen in de vorm van een geldboete.
De rechter hield rekening met de financiële situatie van de verdachte en bepaalde dat, indien de verdachte de geldboete niet zou betalen, hij een taakstraf van 100 uur zou moeten verrichten. Dit is in lijn met het eerste lid van Artikel 24d, dat de rechter de mogelijkheid biedt om een taakstraf op te leggen als vervanging voor een onbetaalde geldboete.
De uitspraak benadrukt het belang van Artikel 24d in het Nederlandse strafrechtssysteem. Het artikel biedt rechters de flexibiliteit om straffen te combineren en zo een passende sanctie te geven die recht doet aan de ernst van het delict en de persoonlijke omstandigheden van de veroordeelde.
Belang van Artikel 24d
Artikel 24d speelt een cruciale rol in het Nederlandse strafrechtssysteem. Het biedt rechters de mogelijkheid om straffen te combineren en zo een evenwichtige en rechtvaardige sanctie op te leggen. Dit is vooral belangrijk in gevallen waarin een enkele straf niet voldoende is om de ernst van het delict te weerspiegelen of om de veroordeelde te ontmoedigen om opnieuw strafbare feiten te plegen.
Daarnaast biedt Artikel 24d de mogelijkheid om rekening te houden met de financiële situatie van de veroordeelde. Door een taakstraf of vervangende hechtenis op te leggen in plaats van een onbetaalde geldboete, zorgt de rechter ervoor dat de straf uitvoerbaar blijft, zelfs als de veroordeelde niet in staat is om de boete te betalen.
Conclusie
Artikel 24d van het Wetboek van Strafrecht is een essentieel instrument voor rechters om passende en rechtvaardige straffen op te leggen. Het biedt de flexibiliteit om geldboetes te combineren met andere straffen, zoals taakstraffen of vervangende hechtenis, en houdt rekening met de financiële situatie van de veroordeelde. De zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe dit artikel in de praktijk wordt toegepast en onderstreept het belang ervan in het Nederlandse strafrechtssysteem.