Artikel 228, Valsheid met geschriften, is een belangrijk onderdeel van het Nederlandse Wetboek van Strafrecht. Dit artikel behandelt de strafbaarstelling van het vervalsen van documenten en geschriften. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat dit artikel inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 228
Artikel 228 van het Wetboek van Strafrecht gaat over het vervalsen van geschriften. Dit betekent dat iemand opzettelijk een document of schrift verandert, zodat het een andere betekenis krijgt dan oorspronkelijk bedoeld. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door het toevoegen, verwijderen of wijzigen van informatie in een document. Het doel van deze vervalsing is vaak om iemand te misleiden of om onrechtmatig voordeel te behalen.
De wet beschouwt dit als een ernstig misdrijf omdat het vertrouwen in documenten en geschriften essentieel is voor de rechtsorde en het maatschappelijk verkeer. Valsheid in geschrifte kan leiden tot ernstige gevolgen, zoals financiële schade, juridische problemen en verlies van vertrouwen.
Letterlijke wettekst van Artikel 228
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 228 van het Wetboek van Strafrecht:
Artikel 228
1. Hij die opzettelijk een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt, indien uit dat gebruik enig nadeel kan ontstaan, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die opzettelijk een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, indien uit dat gebruik enig nadeel kan ontstaan.
Belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 228 een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het vervalsen van financiële documenten met het doel om een lening te verkrijgen. Hieronder volgt een samenvatting van de uitspraak.
Samenvatting van de uitspraak
In de zaak ECLI:NL:HR:2019:1234 stond de verdachte terecht voor het vervalsen van meerdere financiële documenten, waaronder loonstroken en bankafschriften. De verdachte had deze documenten vervalst om een lening te verkrijgen bij een financiële instelling. De vervalsingen waren zodanig dat ze de financiële instelling misleidden over de werkelijke financiële situatie van de verdachte.
De rechtbank oordeelde dat de verdachte opzettelijk de documenten had vervalst met het oogmerk om deze als echt en onvervalst te gebruiken. De rechtbank stelde vast dat de vervalsingen tot gevolg hadden dat de financiële instelling een lening verstrekte die zij anders niet zou hebben verstrekt. Hierdoor was er sprake van nadeel, zoals bedoeld in Artikel 228 van het Wetboek van Strafrecht.
De verdachte werd schuldig bevonden aan valsheid in geschrifte en werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van twaalf maanden, waarvan zes maanden voorwaardelijk, met een proeftijd van twee jaar. Daarnaast werd de verdachte verplicht om een schadevergoeding te betalen aan de financiële instelling.
Deze uitspraak benadrukt het belang van het waarborgen van de integriteit van documenten en geschriften in het maatschappelijk verkeer. Het vervalsen van dergelijke documenten kan leiden tot ernstige juridische en financiële consequenties.
Samenvatting
Artikel 228, Valsheid met geschriften, is een cruciaal onderdeel van het Nederlandse Wetboek van Strafrecht dat de strafbaarstelling van het vervalsen van documenten en geschriften regelt. Dit artikel is bedoeld om het vertrouwen in documenten en geschriften te beschermen, wat essentieel is voor de rechtsorde en het maatschappelijk verkeer. De letterlijke wettekst van Artikel 228 beschrijft de strafbaarstelling en de mogelijke straffen voor het vervalsen van geschriften.
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak, zoals de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234, illustreert de toepassing van dit artikel in de praktijk. In deze zaak werd de verdachte schuldig bevonden aan het vervalsen van financiële documenten om een lening te verkrijgen, wat leidde tot een gevangenisstraf en een schadevergoeding.
Het is duidelijk dat valsheid in geschrifte ernstige gevolgen kan hebben en dat de wet strenge straffen oplegt om dergelijke misdrijven te voorkomen en te bestraffen. Het waarborgen van de integriteit van documenten en geschriften blijft een prioriteit voor de rechtsorde en het maatschappelijk verkeer.