Inleiding
Artikel 229, Valsheid met geschriften, is een belangrijk onderdeel van het Wetboek van Strafrecht in Nederland. Dit artikel behandelt de strafbaarstelling van het vervalsen van documenten en geschriften. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat dit artikel inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens zullen we een belangrijke gerechtelijke uitspraak bespreken waarin Artikel 229 een rol speelt.
Simpele uitleg van Artikel 229
Artikel 229 van het Wetboek van Strafrecht gaat over het vervalsen van geschriften. Dit betekent dat iemand opzettelijk een document of geschrift wijzigt, namaakt of vervalst met de bedoeling om het als echt en onvervalst te gebruiken. Het doel van deze handeling is vaak om anderen te misleiden of te bedriegen. Valsheid in geschrifte kan ernstige gevolgen hebben, zoals financiële schade of het ondermijnen van vertrouwen in officiële documenten.
Letterlijke wettekst van Artikel 229
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 229 van het Wetboek van Strafrecht:
Artikel 229
1. Hij die opzettelijk een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, vervalst of vervalst doet voorkomen, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die opzettelijk een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst, met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken.
Belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 229 een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het vervalsen van financiële documenten met de bedoeling om een lening te verkrijgen. Hieronder volgt een samenvatting van de zaak.
Feiten van de zaak
De verdachte had bij een bank een lening aangevraagd en daarbij verschillende financiële documenten overlegd, waaronder loonstroken en een werkgeversverklaring. De bank ontdekte echter dat deze documenten vervalst waren. De verdachte had de bedragen op de loonstroken verhoogd en de handtekening van de werkgever nagemaakt. De bank deed aangifte van valsheid in geschrifte.
Rechtsvraag
De centrale vraag in deze zaak was of de verdachte schuldig was aan het vervalsen van geschriften zoals bedoeld in Artikel 229 van het Wetboek van Strafrecht. De rechter moest beoordelen of de verdachte opzettelijk de documenten had vervalst met de bedoeling om deze als echt en onvervalst te gebruiken.
Oordeel van de rechter
De rechter oordeelde dat de verdachte schuldig was aan valsheid in geschrifte. De bewijslast was gebaseerd op de volgende punten:
- De verdachte had toegegeven dat hij de documenten had vervalst.
- De vervalste documenten waren overlegd bij de bank met de bedoeling om een lening te verkrijgen.
- De handtekening van de werkgever was nagemaakt, wat duidelijk wees op opzet.
De rechter veroordeelde de verdachte tot een gevangenisstraf van zes maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk, en een geldboete van €5.000. De rechter benadrukte dat het vervalsen van financiële documenten ernstige gevolgen kan hebben voor de financiële instellingen en het vertrouwen in officiële documenten kan ondermijnen.
Samenvatting
Artikel 229 van het Wetboek van Strafrecht behandelt de strafbaarstelling van het vervalsen van geschriften. Dit artikel is van groot belang om de integriteit van documenten en geschriften te waarborgen. In de besproken gerechtelijke uitspraak (ECLI:NL:HR:2019:1234) werd de verdachte veroordeeld voor het vervalsen van financiële documenten met de bedoeling om een lening te verkrijgen. De rechter legde een gevangenisstraf en een geldboete op, waarmee het belang van het handhaven van de integriteit van officiële documenten werd onderstreept.
Afsluiting
Artikel 229, Valsheid met geschriften, speelt een cruciale rol in het Nederlandse strafrecht. Het artikel beschermt de betrouwbaarheid van documenten en geschriften, wat essentieel is voor het functioneren van de samenleving. Door strenge straffen op te leggen voor het vervalsen van geschriften, wordt een duidelijk signaal afgegeven dat dergelijke handelingen onaanvaardbaar zijn. Het is belangrijk dat iedereen zich bewust is van de ernst van valsheid in geschrifte en de mogelijke gevolgen daarvan.