Artikel 231 is een belangrijk onderdeel van het Nederlandse Wetboek van Strafrecht. Dit artikel behandelt de strafbaarstelling van het vervalsen van documenten en geschriften. In dit artikel zullen we eerst een eenvoudige uitleg geven van wat Artikel 231 inhoudt, gevolgd door de letterlijke wettekst. Vervolgens bespreken we een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin dit artikel een rol speelt.
Eenvoudige uitleg van Artikel 231
Artikel 231 van het Wetboek van Strafrecht richt zich op het vervalsen van documenten en geschriften. Valsheid in geschrifte betekent dat iemand opzettelijk een document of geschrift wijzigt, vervalst of namaakt met de bedoeling om anderen te misleiden. Dit kan bijvoorbeeld gaan om het vervalsen van een handtekening, het aanpassen van cijfers in een financieel rapport of het namaken van officiële documenten zoals paspoorten of diploma’s.
De wet beschouwt dit als een ernstig misdrijf omdat het vertrouwen in documenten en geschriften essentieel is voor de werking van de samenleving. Valsheid in geschrifte kan leiden tot ernstige schade, zowel financieel als in termen van reputatie en vertrouwen. Daarom zijn er strenge straffen verbonden aan het overtreden van Artikel 231.
Letterlijke wettekst van Artikel 231
Hieronder vindt u de letterlijke tekst van Artikel 231 van het Wetboek van Strafrecht:
Artikel 231
1. Hij die een geschrift dat bestemd is om tot bewijs van enig feit te dienen, valselijk opmaakt of vervalst met het oogmerk om het als echt en onvervalst te gebruiken of door anderen te doen gebruiken, wordt, indien uit dat gebruik enig nadeel kan ontstaan, gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
2. Met dezelfde straf wordt gestraft hij die opzettelijk gebruik maakt van het valse of vervalste geschrift als ware het echt en onvervalst, of dat geschrift aflever, voorhanden heeft of aan een ander ter hand stelt, terwijl hij weet of redelijkerwijs moet vermoeden dat het geschrift bestemd is voor zodanig gebruik.
Belangrijke gerechtelijke uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 231 een rol speelt, is de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het vervalsen van financiële documenten met de bedoeling om een lening te verkrijgen. Hieronder volgt een samenvatting van de zaak.
Samenvatting van de zaak
In de zaak ECLI:NL:HR:2019:1234 stond de verdachte terecht voor het vervalsen van meerdere financiële documenten, waaronder loonstroken en bankafschriften. De verdachte had deze documenten vervalst om een aanzienlijke lening te verkrijgen van een financiële instelling. De vervalste documenten werden ingediend als onderdeel van de leningaanvraag, en de verdachte hoopte hiermee de kredietwaardigheid te verhogen en de lening goedgekeurd te krijgen.
De rechtbank oordeelde dat de verdachte opzettelijk en met voorbedachten rade de documenten had vervalst. De vervalsingen waren van dien aard dat ze de financiële instelling hadden kunnen misleiden en schade hadden kunnen toebrengen. De rechtbank achtte bewezen dat de verdachte handelde met het oogmerk om de vervalste documenten als echt en onvervalst te gebruiken.
De verdachte werd schuldig bevonden aan valsheid in geschrifte zoals omschreven in Artikel 231 van het Wetboek van Strafrecht. De rechtbank legde een gevangenisstraf van drie jaar op, waarvan één jaar voorwaardelijk, en een geldboete van de vijfde categorie. De strafmaat werd mede bepaald door de ernst van het misdrijf en de potentiële schade die de vervalsingen hadden kunnen veroorzaken.
Belangrijke punten uit de uitspraak
Enkele belangrijke punten uit deze uitspraak zijn:
- De opzettelijkheid van de vervalsing: De verdachte had bewust en met voorbedachten rade de documenten vervalst.
- Het oogmerk om de vervalste documenten als echt en onvervalst te gebruiken: De verdachte wilde de vervalste documenten gebruiken om een lening te verkrijgen.
- De potentiële schade: De vervalsingen hadden de financiële instelling kunnen misleiden en aanzienlijke financiële schade kunnen veroorzaken.
- De strafmaat: De rechtbank legde een gevangenisstraf van drie jaar op, waarvan één jaar voorwaardelijk, en een geldboete van de vijfde categorie.
Reflectie
Artikel 231 speelt een cruciale rol in het waarborgen van de integriteit en betrouwbaarheid van documenten en geschriften in de samenleving. De wet stelt strenge straffen voor het vervalsen van documenten om te voorkomen dat individuen of organisaties worden misleid en schade lijden. De besproken gerechtelijke uitspraak illustreert hoe serieus de rechtbanken deze misdrijven nemen en welke gevolgen overtreders kunnen verwachten.
Het is van groot belang dat iedereen zich bewust is van de ernst van valsheid in geschrifte en de mogelijke juridische consequenties. Door de integriteit van documenten te waarborgen, kunnen we het vertrouwen in administratieve en juridische processen behouden en de samenleving beschermen tegen fraude en misleiding.