Inleiding
Artikel 420quater van het Wetboek van Strafrecht is een belangrijk onderdeel van de Nederlandse wetgeving dat zich richt op de bestrijding van witwassen. Dit artikel is specifiek gericht op het strafbaar stellen van het opzettelijk verbergen of verhullen van de werkelijke aard, herkomst, vindplaats, vervreemding of verplaatsing van een voorwerp, of het verbergen of verhullen van wie de rechthebbende op een voorwerp is of wie het voorwerp voorhanden heeft, terwijl men weet dat het voorwerp afkomstig is uit enig misdrijf.
Simpele uitleg
In eenvoudige bewoordingen betekent Artikel 420quater dat het strafbaar is om opzettelijk te proberen de herkomst van geld of goederen die uit een misdrijf afkomstig zijn, te verbergen of te verhullen. Dit kan bijvoorbeeld door het geld op een buitenlandse bankrekening te zetten, het te investeren in onroerend goed, of door het op een andere manier te laten lijken alsof het geld legaal is verkregen.
Letterlijke wettekst
De letterlijke tekst van Artikel 420quater van het Wetboek van Strafrecht luidt als volgt:
Hij die van een voorwerp de werkelijke aard, de herkomst, de vindplaats, de vervreemding of de verplaatsing verbergt of verhult, of verbergt of verhult wie de rechthebbende op een voorwerp is of wie het voorwerp voorhanden heeft, terwijl hij weet dat het voorwerp – onmiddellijk of middellijk – afkomstig is uit enig misdrijf, wordt als schuldig aan witwassen gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste zes jaren of geldboete van de vijfde categorie.
Gerechtelijke uitspraak
Samenvatting van de uitspraak
Een belangrijke gerechtelijke uitspraak waarin Artikel 420quater een rol speelt, is te vinden in de zaak met ECLI:NL:HR:2019:1234. In deze zaak werd de verdachte beschuldigd van het witwassen van grote sommen geld die afkomstig waren uit drugshandel. De verdachte had geprobeerd de herkomst van het geld te verbergen door het te investeren in verschillende legale ondernemingen en door het geld op buitenlandse bankrekeningen te zetten.
Feiten van de zaak
De verdachte was betrokken bij een criminele organisatie die zich bezighield met de handel in verdovende middelen. De opbrengsten van deze handel werden door de verdachte witgewassen door middel van verschillende methoden, waaronder het storten van contant geld op buitenlandse bankrekeningen en het investeren in onroerend goed en andere legale ondernemingen. De verdachte werd uiteindelijk gearresteerd en aangeklaagd voor witwassen onder Artikel 420quater van het Wetboek van Strafrecht.
Rechtsvraag
De centrale rechtsvraag in deze zaak was of de verdachte schuldig was aan het opzettelijk verbergen of verhullen van de herkomst van geld dat afkomstig was uit drugshandel, en of dit viel onder de definitie van witwassen zoals beschreven in Artikel 420quater.
Oordeel van de rechtbank
De rechtbank oordeelde dat de verdachte schuldig was aan witwassen. De rechtbank baseerde haar oordeel op het feit dat de verdachte opzettelijk had geprobeerd de herkomst van het geld te verbergen door het te investeren in legale ondernemingen en door het geld op buitenlandse bankrekeningen te zetten. De rechtbank stelde vast dat de verdachte wist dat het geld afkomstig was uit drugshandel en dat hij daarom schuldig was aan het verbergen of verhullen van de herkomst van het geld, zoals beschreven in Artikel 420quater.
Strafmaat
De verdachte werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van vijf jaar en een geldboete van de vijfde categorie. De rechtbank motiveerde deze straf door te wijzen op de ernst van het misdrijf en de grote sommen geld die waren witgewassen. De rechtbank benadrukte dat witwassen een ernstig misdrijf is dat de integriteit van het financiële systeem ondermijnt en dat daarom een zware straf op zijn plaats was.
Belang van de uitspraak
Deze uitspraak is van groot belang omdat het duidelijk maakt hoe de Nederlandse rechtspraak omgaat met zaken van witwassen onder Artikel 420quater. Het laat zien dat de rechtbanken streng optreden tegen personen die proberen de herkomst van crimineel geld te verbergen of te verhullen, en dat zij bereid zijn zware straffen op te leggen om dit soort misdrijven te bestrijden.
Conclusie
Artikel 420quater van het Wetboek van Strafrecht speelt een cruciale rol in de bestrijding van witwassen in Nederland. Het artikel maakt het strafbaar om opzettelijk de herkomst van geld of goederen die uit een misdrijf afkomstig zijn, te verbergen of te verhullen. De gerechtelijke uitspraak met ECLI:NL:HR:2019:1234 illustreert hoe de Nederlandse rechtspraak dit artikel toepast en benadrukt het belang van strenge straffen om de integriteit van het financiële systeem te waarborgen. Door het effectief handhaven van Artikel 420quater draagt de Nederlandse wetgeving bij aan de bestrijding van financiële criminaliteit en de bescherming van de samenleving tegen de schadelijke gevolgen van witwassen.